دوشنبه 92 مهر 8 , ساعت 9:23 صبح
مرا ببین ! در
دل یکی از بینهایت سوراخ های یکی از بینهایت سیاره کوچک یکی از بینهایت کهکشانی که
شاید درون یکی از هزاران جهان توست اسیرم !چقدر با شکوهی و چقدر حقیرم!! از خالقی
بدین عظمت نیاید که مخلوقی بدین حقارت بسوزد !
نوشته شده توسط علی | نظرات دیگران [ نظر]
لیست کل یادداشت های این وبلاگ